ความรักเหมือนโรคา
ความรัก เคยได้ยินกันไหมคำพูดที่บอกว่าความรักทำให้คนตาบอด ฉันเป็นคนนึงที่ไม่เคยเชื่อคำพูดนี้เพราะฉันรู้สึกว่าการที่ฉันรักใครสักคนฉันก็ต้องมีสติและรู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด ยังไงแล้วฉันก็ไม่มีวันหลงในความรักจนทำให้ตัวเองเดือดร้อนแน่นอน แต่ใครจะรู้ล่ะว่าสิ่งที่ฉันพูดมาทั้งหมดฉันกลับทำมันตรงข้ามโดยที่ฉันเองก็ไม่รู้ตัว
“ฮัลโหล ทำอะไรอยู่ครับ”
“กำลังทำกับข้าวกินค่ะ ยังไงถ้าว่างๆก็มากินด้วยกันได้นะคะ”
ฉันได้พบกับผู้ชายคนนึงผ่านทางโลกโซเชียล เราสองคนคุยกันมาได้นาน 2 เดือนแต่ยังไม่มีโอกาสได้เจอหน้ากัน ฉันรู้สึกว่าเวลาฉันคุยกับเขาแล้วฉันมีความสุข มันทำให้ฉันลืมความทุกข์ในแต่ละวันที่เกิดขึ้น ฉันมีกำลังใจทุกครั้งที่ได้ยินเสียงของเขา
อาจจะเป็นเพราะว่าเขาหน้าตาดีและเป็นผู้ชายในสเปคฉันทุกอย่าง น่าแปลกที่เรายังไม่เคยได้พบหน้ากันแต่ฉันกลับเทใจให้เขาไปแล้วทั้งหัวใจ
เขาบอกกับฉันว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่บินเข้าออกประเทศไม่เว้นแต่ละวัน จึงทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลาว่างมาเจอฉัน ในตอนนั้นฉันไม่ได้สงสัยอะไรในตัวเขา สิ่งเดียวที่ฉันอยากได้คืออยากคุยกับเขาในทุกๆวัน อยากได้ยินเสียงเขา อยากรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร
ฉันวาดฝันไปไกลถึงวันแต่งงานอยากจะให้เขาพาฉันไปหาครอบครัวและทำความรู้จักเอาไว้ หวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะเซอร์ไพรส์ฉันด้วยการมอบแหวนแต่งงานต่อหน้าใครหลายๆคนจนเป็นที่น่าอิจฉา เเค่ฉันคิดฉันก็มีความสุขมากเหลือเกินแล้ว
“ฮัลโหล ทำอะไรอยู่ กินข้าวหรือยังคะ”
“กินแล้วครับ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะตอนนี้งานยุ่งมากเลย ถ้าว่างแล้วเดี๋ยวจะรีบโทรกลับนะครับ”
“ก็ได้”
“โธ่อย่าน้อยใจไปเลยนะ รู้ไหมว่าผมอยากคุยด้วยตลอดเลย ถ้าผมไม่มีงานผมจะขับรถไปหาที่บ้านจริงๆด้วย”
“เห็นพูดงี้ตลอดอ่ะ ไม่เคยเห็นจะมาจริงสักครั้งเลย”
“อยากไปจะแย่อยู่แล้วแต่ว่างานมันเยอะมากเลย ถึงตัวจะไม่ได้ไปแต่ว่าใจก็อยู่ข้างๆคุณตลอดนะ ไว้แค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่”
คำหวานและน้ำเสียงที่นุ่มนวลของเขาทำเอาฉันยิ้มไม่หุบ ฉันลืมความสงสัยในตัวเขาทุกอย่าง คนรอบข้างของฉันต่างก็ถามว่าเขาเป็นใคร นิสัยใจคอยังไง ซึ่งฉันก็ได้แต่ตอบไปในมุมมองที่ฉันคิด คนเราจะสามารถรักคนที่ไม่เคยเห็นหน้าตาหรือว่าเห็นตัวเป็นๆได้จริงๆหรอ สำหรับฉันฉันคิดว่าได้รักแท้ก็ย่อมเกิดได้ทุกเมื่อ ยังไงเขาและฉันก็ต้องเป็นเนื้อคู่กันอย่างแน่นอน
“ฮัลโหล มีเรื่องรบกวนหน่อยได้ไหมอ่ะครับ จริงๆไม่อยากรบกวนเลยนะแต่ว่าผมไม่มีใครแล้วจริงๆ คุณเป็นคนเดียวที่ผมคิดถึงตลอดเวลา”
“มีเรื่องอะไรก็ว่ามาเถอะค่ะ ถ้าฉันช่วยได้ฉันก็อยากจะช่วย”
“ตอนนี้ผมอยู่ประเทศญี่ปุ่นทำงานเสร็จแล้วกะว่าจะรีบกลับไปหาคุณ เเต่ว่าผมทำกระเป๋าตังค์หายว่าจะซื้อตั๋วแต่ก็ไม่มีตังค์ ตอนนี้กำลังให้คนช่วยตามหาอยู่ แต่ผมต้องรีบจ่ายตังค์ตอนนี้เพราะไม่อย่างนั้นผมจะได้เจอคุณช้า คุณสะดวกหรือเปล่าเพราะผมเกรงใจ”
“สะดวกสิ สะดวกมากเลย ว่าแต่คุณจะรีบมาหาฉันจริงๆหรอ แล้วคุณไม่มีธุระหรืองานที่ต้องไปทำหรอ”
“ผมก็คุยกับคุณมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ผมรู้สึกว่าคุณสำคัญมากกว่างานของผมซะอีก การได้เจอคุณเป็นสิ่งที่ผมเฝ้ารอ แล้วตอนนี้ผมก็มีโอกาสได้ไปเจอคุณจริงๆแล้ว แต่ด้วยความเชื่อของผมทำให้ผมกระเป๋าตังค์หาย สงสัยว่าใจผมคงจะจดจ่ออยู่ที่คุณมากเกินไปมั้งก็เลยไม่ทันระวัง”
“ฉันโอนตังค์ไปให้แล้วคุณลองดูในบัญชีสิ ยังไงคุณก็รีบมาหาฉันนะเดี๋ยวฉันจะออกมารอรับ หวังว่าจะได้เจอคุณในเร็วๆนี้นะ”
….
หลังจากนั้นสายของเขาก็ตัดไปอย่างไม่มีสาเหตุ
ในตอนนั้นฉันคิดว่าโทรศัพท์เขาคงแบตหมดหรืออาจจะไม่มีสัญญาณหรือเขาคงมีเรื่องยุ่งๆให้ต้องไปจัดการ ฉันมองเขาในแง่ดี ดีมากซะจนฉันกลายเป็นคนที่ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร อย่างที่บอกไปตอนต้นความรักทำให้ฉันตาบอด เพราะฉันหลงรักเขามากเกินไปจนทำให้ไม่เกิดความสงสัยอะไรแม้แต่นิดเดียว
“ขอโทษค่ะ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียกกรุณาติดต่อใหม่ในภายหลังค่ะ”
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงฉันพยายามติดต่อไปหาเขา แต่ทุกอย่างก็นิ่งสงบจนทำให้ฉันเริ่มตาสว่างและรู้ความจริงว่าฉันกำลังถูกหลอก ไม่ใช่สิฉันถูกหลอกมาโดยตลอด ตั้งแต่ที่ฉันคุยกับเขามาฉันเห็นเขาเพียงรูปโปรไฟล์และน้ำเสียงอันนุ่มนวลของเขา
คำหวานที่เขาบอกฉันทำให้ฉันหลงในตัวเขาจนไม่ทันได้คิดระวังตัวเอง ความรัก สีชมพูของฉันในตอนนั้นช่างแตกต่างกับความรู้สึกที่มืดมนในตอนนี้
สุดท้ายฉันก็ได้รู้ความจริงว่าเขาใช้ความรักของฉันเป็นเครื่องมือในการหากิน หลังจากที่ฉันโอนตังค์ไปให้เขาฉันก็ไม่สามารถติดต่อเขาได้อีกเลย แค่นี้มันก็คงชัดเจนแล้วว่าเมื่อเขาได้ในสิ่งที่ต้องการเขาก็จากฉันไปอย่างไม่มีเยื่อใย ส่วนฉันก็ได้แต่เจ็บปวดกับการกระทำของตัวเอง
ตอนนี้เหมือนฉันกำลังป่วยเป็นโรคใดโรคหนึ่งที่ไม่ว่าจะรักษายังไงมันก็ไม่มีวันหาย บางทีฉันก็ไม่อยากรับรู้ความจริงอะไรแบบนี้เพราะมันทำให้ฉันมีแต่ความทุกข์ รอยยิ้มและกำลังใจที่ฉันได้จากการที่ฉันได้คุยกับเขามันไม่มีอีกต่อไป แล้วมันเจ็บปวดยิ่งกว่าที่ฉันมารู้ทีหลังว่าคำพูดแสนหวานที่เขาบอกฉันมันเป็นเพียงแค่กลวิธีหนึ่งที่ทำให้ฉันหลงรักเขาและโอนตังค์ไปให้เขาเเค่นั้นเอง
ฉันจะไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉันทำมันพลาดจนกว่าฉันจะพลาดนั้นมันจึงเป็นบทเรียนที่สำคัญในชีวิตของฉัน ความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่มันจะสวยงามมากถ้าหากเรารักอย่างมีสติและไม่หลงใหลกับมันมากจนเกินไป สุดท้ายความรักก็ทำให้คนเรามีความทุกข์อยู่ดีล้วนแล้วแต่ว่าเราจะทุกข์แบบไหน
ความทุกข์ที่เกิดจากความรักของฉันคือ ความผิดหวังและความเสียใจ ที่เกิดจากคำพูดหลอกลวงของชายคนนึง อย่างน้อยมันก็ทำให้ฉันได้รู้ว่าการที่ฉันจะเริ่มรักใครสักคนอีกครั้งหนึ่งฉันคงจะต้องมีสติมากกว่านี้
อ่านสาระเพิ่มเติมคลิก : เด็กน้อย
