ไฟ ตรวจสอบการคำนวณความสว่างที่เกิดจากโคมไฟทั่วไป มีหลายวิธีในการคำนวณแสงสว่างที่ใช้ในการออกแบบการติดตั้งไฟส่องสว่าง และการตรวจสอบโครงการ นี่คือวิธีการของปัจจัยการใช้ประโยชน์ กำลังไฟฟ้าเฉพาะ วิธีวัตต์และวิธีการชี้ ในทางปฏิบัติวิธีการของวิธีกำลังและจุดเฉพาะนั้นใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุด แนะนำให้ใช้วิธี กำลังไฟฟ้าเฉพาะ วิธีวัตต์สำหรับการกำหนดความสว่างโดยประมาณ เมื่อใช้หลอดไส้การคำนวณจะดำเนินการดังนี้
คำนวณพลังงานทั้งหมดของแหล่งกำเนิดแสงทั้งหมด ΣΨ และพื้นที่ของห้อง S โดยการหารค่าแรกด้วยวินาที หากำลังจำเพาะ P=ΣΨ/S เป็นหน่วยวัตต์ต่อ 1 ตารางเมตร ตั้งค่าการส่องสว่างขั้นต่ำที่หลอดไฟของกำลังไฟ ที่กำหนดสามารถให้กำลังไฟเฉพาะ 10 วัตต์ต่อตารางเมตรและคำนวณการส่องสว่างที่มีโดยใช้สูตร เนื่องจากค่าของการส่องสว่างขั้นต่ำ ที่ระบุในตารางถูกคำนวณสำหรับเงื่อนไข ของตำแหน่งที่ได้เปรียบมากที่สุดของโคมไฟ
จึงสามารถใช้ได้โดยไม่ต้องแก้ไขเพิ่มเติมเฉพาะ ในกรณีที่การจัดวางโคมไฟอยู่ใกล้ข้อได้เปรียบมากที่สุด ไม่มีข้อมูลที่แน่นอนสำหรับการกำหนดลักษณะการส่องสว่าง ขึ้นอยู่กับกำลังจำเพาะของหลอดฟลูออเรสเซนต์ ดังนั้น จึงสามารถใช้ข้อมูลบ่งชี้ทั่วไปต่อไปนี้ การส่องสว่าง 100 ลักซ์สอดคล้องกับกำลังไฟฟ้าเฉพาะ 10 วัตต์ต่อตารางเมตร และในห้องขนาดใหญ่มากค่อนข้างน้อยเกี่ยวกับ 7 วัตต์ต่อตารางเมตร วิธีการจุดใช้สำหรับให้แสงสว่างด้วยหลอดไส้และ DRL
การคำนวณดำเนินการโดยใช้วิธีการแบบง่ายโดยใช้กราฟ ไอโซลักซ์ เช่น เส้นโค้งของการส่องสว่างเดียวกัน กราฟเหล่านี้ช่วยให้คุณกำหนดเงื่อนไข การส่องสว่างสัมพัทธ์ เช่น การส่องสว่างที่จะสร้างขึ้นโดยโคมไฟที่ความสูงของการระงับที่กำหนด และในหลอด ไฟ ที่มีฟลักซ์การส่องสว่าง 1000 ลูเมน ในทางปฏิบัติสำหรับการคำนวณจะมีการทำเครื่องหมายหลายจุดในภาพวาดโครงการที่ทำงานในทางเดิน เนื่องจากแต่ละจุดมีการส่องสว่างด้วยหลอดไฟหลายดวง
การพิจารณาการส่องสว่างแบบสัมพัทธ์ จึงดำเนินการหลายครั้งตามที่หลอดไฟให้แสงไปยังจุดที่กำหนด อันดับแรก สำหรับจุดนี้ตามแผนมาตราส่วน กำหนดระยะทางจากจุด A ถึงการฉายภาพของหลอดไฟที่ใกล้ที่สุด เมื่อทราบค่าของ d เป็นเมตรและ h ความสูงของการระงับหลอดไฟ เหนือพื้นผิวการทำงานเป็นเมตร ตามกราฟไอโซลักซ์จะพบค่าของการส่องสว่างสัมพัทธ์ สรุปค่าการส่องสว่างสัมพัทธ์ ในแต่ละจุดและนำค่าผลลัพธ์ไปใช้
สำหรับการคำนวณเพิ่มเติม การคำนวณแสงจากหลอดฟลูออเรสเซนต์ โดยวิธีจุดเมื่อหลอดไฟเรียงเป็นแถว ต่อเนื่องหรือมีช่องว่างระหว่างหลอดที่อยู่ติดกัน ไม่เกินครึ่งหนึ่งของความสูงของโคมแขวนเหนือพื้นผิวการทำงาน ดำเนินการโดยใช้กราฟไอโซลักซ์เชิงเส้น พวกเขากำหนดค่าของการส่องสว่างสัมพัทธ์ e เช่นการส่องสว่างที่อ้างถึง h เท่ากับ 1 เมตรและความหนาแน่นของฟลักซ์ การส่องสว่างของหลอดไฟในแถว F1 เท่ากับ 1,000 ลูเมนต่อเมตร
ซึ่งคำนวณโดยการกำหนดค่า L1=L และ P1=P แถวของโคมไฟอย่างที่คุณเห็นแบ่งออกเป็นส่วน P ออกเป็นสองส่วน L1 และ L2 เราพบการส่องสว่างสัมพัทธ์แยกต่างหาก สำหรับแต่ละส่วนของชุดหลอดไฟ เมื่อทราบค่าของ P1 และ L1 เราจะกำหนดความสว่างสัมพัทธ์จากกราฟของไอโซลักซ์เชิงเส้น เมื่อส่องสว่างจุดด้วยหลอดไฟที่อยู่หลายแถว ไฟจากแถวทั้งหมดจะถูกสรุปและพบ Σe การส่องสว่างที่แท้จริง ณ จุดที่ต้องการคำนวณโดยสูตร
ตัวอย่างการคำนวณ ในร้านขายเครื่องมือ จำเป็นต้องกำหนดความสว่างบนพื้นผิวการทำงานที่จุด A ที่ความสูง 1.5 เมตร จากพื้นผิวการทำงานจะวางหลอดไฟประเภท ODR จำนวน 4 หลอดพร้อมหลอด LB-40 2 หลอดต่อหลอดในแถวยาวรวมของแถวคือ 6 เมตร การคำนวณจะดำเนินการดังนี้ จากจุด A เส้นตั้งฉากจะถูกลดระดับลงไปที่เส้นประ ซึ่งแบ่งออกเป็นสองส่วน ab และ bc ค้นหาระยะทางที่สอดคล้องกันตามรูปวาด เมื่อกำหนดค่าของ P1 และ L1
ตามกราฟของไอโซลักซ์เชิงเส้นแล้ว พวกเขาพบการส่องสว่างสัมพัทธ์ จากแต่ละส่วนของเส้นหลอดไฟ เพิ่มค่าที่ได้รับและได้รับ 250 ลักซ์ต่อไป หาค่า F1 จำนวนของโคมในแต่ละอันจะระบุไว้ในคำอธิบาย ค่าของ F การประเมินไฟฉุกเฉินและการอพยพ ควรมีการจัดไฟฉุกเฉินเมื่อการปิดไฟทำงานอาจทำให้เกิดการระเบิด ไฟไหม้หรือการหยุดชะงักของกระบวนการในระยะยาว การส่องสว่างที่เล็กที่สุดของพื้นผิวการทำงานควรเป็น 5 เปอร์เซ็นต์ของการส่องสว่าง
ซึ่งปรับให้เป็นมาตรฐานสำหรับระบบแสงสว่างทั่วไป แต่ไม่น้อยกว่า 2 ลักซ์ ควรมีไฟส่องสว่างสำหรับการอพยพในสถานที่ ที่เป็นอันตรายต่อผู้คน ทางเดินและบันได โดยมีจำนวนผู้อพยพมากกว่า 50 คน ความสว่างขั้นต่ำบนพื้นควรมีอย่างน้อย 0.5 ลักซ์ สำหรับไฟฉุกเฉินและไฟฉุกเฉิน จะใช้หลอดไส้หรือหลอดฟลูออเรสเซนต์แต่ไม่ใช่ DRL การประเมินแสงในท้องถิ่น แสงในพื้นที่ใช้ในการผลิตร่วมกับระบบไฟส่องสว่างทั่วไปเท่านั้น ได้รับการออกแบบมาเพื่อสร้างแสงสว่าง
ในระดับสูงในพื้นที่จำกัดของพื้นผิวการทำงาน เป็นที่พึงปรารถนาที่จะยึดส่วนควบเพื่อให้ผู้ปฏิบัติงาน สามารถเปลี่ยนทิศทางของฟลักซ์แสงได้ตามต้องการ ทางที่ดีควรใช้วงเล็บแบบบานพับประเภทโคมไฟทั่วไป ได้แก่ RB-1 เปิดฝาผนัง RL-1 เปิดโต๊ะ KG เปิดบนโครงยึดแบบยืดหยุ่น ML พร้อมหลอดฟลูออเรสเซนต์ VZ-1 ป้องกันการระเบิด การหาค่าความส่องสว่างจากหลอดไฟที่ให้แสงสว่างเฉพาะที่ สามารถทำได้โดยวิธีเส้นโค้งเชิงพื้นที่ที่มีการส่องสว่าง
สำหรับการแข่งขันบางรายการ เพื่อหลีกเลี่ยงไฟฟ้าช็อต ตามกฎแล้วจะใช้แรงดันไฟฟ้าไม่เกิน 36 โวลต์ เพื่อจ่ายไฟให้กับอุปกรณ์ส่องสว่างในพื้นที่ด้วยหลอดไส้ ห้องพักทุกห้องอนุญาตให้ใช้แรงดันไฟฟ้าสูงสุด 220 โวลต์ สำหรับโคมไฟในพื้นที่ที่มีหลอดฟลูออเรสเซนต์ ในเวลาเดียวกัน มาตรการต่างๆเพื่อลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บทางไฟฟ้า การประเมินแสงธรรมชาติ ตามกฎแล้วอาคารที่มีผู้อยู่อาศัยถาวรควรมีแสงธรรมชาติซึ่งการประเมิน
ควรเป็นไปตามข้อกำหนดที่กำหนดไว้ เมื่อประเมินโครงการสำหรับโรงงานอุตสาหกรรมที่สร้างขึ้นใหม่หรือสร้างขึ้นใหม่ การคำนวณแสงธรรมชาติจะดำเนินการโดยการพิจารณา KEO สามารถแสดงเป็นผลรวมของสามองค์ประกอบ วิธีการแบบคลาสสิกในการคำนวณแสงธรรมชาติคือแบบกราฟิก สำหรับการคำนวณโดยประมาณจะใช้วิธีการกำหนดพื้นที่ ที่ต้องการของช่องเปิดแสงซึ่งจะให้ค่า KEO ที่ทำให้เป็นมาตรฐานสำหรับงานนี้
อ่านต่อได้ที่ >> ต่อมไทรอยด์ การรักษาแทรกซึมต่อมไทรอยด์เป็นพิษ