วิตามิน วิตามินเป็นสารประกอบอินทรีย์ที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำ ซึ่งจำเป็นต่อชีวิตซึ่งไม่ได้สังเคราะห์โดยเซลล์ของร่างกายมนุษย์ ความสามัคคีของธรรมชาติทางเคมีต่างๆ วิตามินประกอบด้วยสารประกอบทางเคมี 14 กลุ่มที่มีคุณสมบัติเฉพาะสำหรับพวกเขาเท่านั้น การปรากฏตัวของกิจกรรมทางชีวภาพที่เด่นชัดในปริมาณต่ำของสาร ไม่ก่อตัวในร่างกายมนุษย์ในปริมาณที่ต้องการ และต้องให้มาพร้อมกับอาหาร ไม่ใช่แหล่งพลังงานหรือวัสดุพลาสติก
หมายถึงจุลธาตุกล่าวคือความต้องการรายวัน จะแสดงเป็นปริมาณไมโคร มิลลิกรัมหรือไมโครกรัม จำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าการทำงานที่สำคัญของร่างกาย มีอาการทางคลินิกและทางห้องปฏิบัติการของภาวะขาดวิตามิน ในกรณีที่รับประทานอาหารไม่เพียงพอ การสังเคราะห์วิตามินจะกระทำโดยเซลล์พืชหรือเนื้อเยื่อเท่านั้น ในบางกรณีโดยจุลินทรีย์ในลำไส้ วิตามิน จำนวนมากไม่ได้เป็นตัวแทน แต่มีสารประกอบวิตามินหลายชนิดที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพคล้ายคลึงกัน
กลุ่มของสารประกอบที่เกี่ยวข้องกัน ที่คล้ายกันถูกกำหนดโดยตัวอักษร ไวทาเมอร์มักจะเขียนแทนด้วยคำที่สะท้อนถึง ลักษณะทางเคมีของไวทาเมอร์ ตัวอย่างเช่น กลุ่มวิตามินเอของเรตินอยด์ประกอบด้วยวิตามิน 4 ชนิด ได้แก่ เรตินอล กรดเรติโนอิกและเรตินอลอะซิเตท อนุญาตให้กำหนดวิตามินต่างๆได้ ยกเว้นวิตามินที่ล้าสมัยไม่พบ วิตามิน B1 B2 B6 C และ PP ในผลิตภัณฑ์ทั้งหมดไม่สะสมในคลังเก็บ ไม่เสถียรในสิ่งแวดล้อมและสามารถถูกทำลายได้ ระหว่างการปรุงอาหาร
รวมถึงการอบชุบด้วยความร้อน การจำแนกตัวอักษรของวิตามิน สาระสำคัญของการจำแนกประเภทนี้คือวิตามิน ที่ค้นพบใหม่แต่ละชนิดมีการกำหนดตัวอักษร และชื่อตามบทบาททางชีววิทยาในร่างกาย เช่น วิตามินเอ แอกเซอโรฟทอล ซึ่งรักษาซีโรฟาธาลเมีย นอกจากนี้มีวิธีการจำแนกหลากหลาย คณะกรรมการการตั้งชื่อแผนกชีวเคมีของสหภาพเคมีบริสุทธิ์ และเคมีประยุกต์ระหว่างประเทศ วิตามินอะลิฟาติก กรดแอสคอร์บิก แคลเซียมแพงกาเมท กรดแพนโทธีนิก
รวมถึงเมทิลเมไทโอนีน ซัลโฟเนียมคลอไรด์ วิตามินอะไซคลิก เรตินอล แคลซิเฟอรอล วิตามินอะโรมาติก ฟิลโลควิโนน เมนาควิโนน วิตามินกลุ่ม K วิตามินเฮเทอโรไซคลิก โทโคฟีรอล ฟลาโวนอยด์ กรดนิโคตินิกและเอไมด์ ไพริดอกซิ ไทอามีน โคบาลามิน ไรโบฟลาวิน กรดโฟลิก นอกจากวิตามินแล้วยังมีกลุ่มของสารคล้ายวิตามิน วิตามินฮอร์โมนและโปรฮอร์โมน พวกเขาแตกต่างจากวิตามินที่แท้จริง ในสารอาหารปกติในปริมาณที่ไม่เพียงพอ
ความเป็นไปได้ของการสังเคราะห์ที่เพียงพอในเส้นทางการเผาผลาญ การไม่มีเครื่องหมายทางชีวภาพที่กำหนดไว้ ของความไม่สมดุลในร่างกายและบรรทัดฐานที่แน่นอน ของความต้องการทางสรีรวิทยา ในเวลาเดียวกัน มีบางสถานการณ์ที่ด้วยเหตุผลหลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนื่องจากการเผาผลาญที่เข้มข้นขึ้น จึงจำเป็นต้องมีการรับประทานสารคล้ายวิตามินที่เพิ่มขึ้นพร้อมกับอาหาร เนื่องจากไม่เหมาะสมสำหรับองค์กร เกิดการสังเคราะห์เพิ่มเติม
ซึ่งนำไปสู่ต้นทุนของสารอาหารที่จำเป็น หรือความไม่สมดุลของระบบเมตาบอลิซึม ด้วยการบริโภควิตามินที่มากเกินไปหรือไม่เพียงพอกับอาหาร ทำให้เกิดสภาวะทางพยาธิสภาพ ซึ่งเรียกว่าภาวะวิตามินเกินและการขาดวิตามินในภาวะขาดวิตามิน ภาวะวิตามินเกินสามารถเกิดขึ้นได้เมื่อใช้วิตามินที่เรียกว่าช็อกบำบัด และไม่ค่อยมากเมื่อกินผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ ตับของนก หมี ตามกฎแล้วพัฒนาด้วยวิตามินที่ละลายในไขมันมากเกินไป
วิตามินเหล่านี้สะสมในร่างกายและมีผลเป็นพิษ การขาดวิตามิน ภาวะขาดแคลนวิตามินเป็นการขาดวิตามินในร่างกายเกือบสมบูรณ์อันเป็นผลมาจากโรคต่างๆ โรคเหน็บชา เลือดออกตามไรฟัน โรคขาดแคลนสารไนอาซิน โรคกระดูกอ่อน ภาวะวิตามินเอแบบคลาสสิกนั้นหายากมาก ภาวะขาดวิตามิน การลดลงอย่างรวดเร็วในการจัดหาวิตามินอย่างใดอย่างหนึ่งของร่างกาย ซึ่งแสดงออกทางคลินิกโดยบุคคลอาการไม่เฉพาะเจาะจงเด่นชัด
สัญญาณของโรคที่พบได้ทั่วไป ในภาวะขาดวิตามินและโรคต่างๆ การจัดหาวิตามินที่ไม่ปกติของร่างกายเป็นขั้นตอนพรีคลินิกของการขาดวิตามิน ตรวจพบโดยการละเมิดปฏิกิริยาเมตาบอลิซึม และทางสรีรวิทยาที่เกิดขึ้นจากการมีส่วนร่วมของวิตามินอย่างใดอย่างหนึ่ง และมาพร้อมกับความผิดปกติทางชีวเคมีเท่านั้น แตกต่างจากโรคเหน็บชา การขาดวิตามินเป็นเรื่องปกติธรรมดา และแพร่หลายในหมู่ประชากร เด็ก ผู้สูงอายุ นักเรียน ในทุกรูปแบบของการขาดวิตามิน
ภาวะขาดวิตามินเป็นส่วนใหญ่ซึ่งต่อไปนี้ มีความสำคัญในทางปฏิบัติมากที่สุด ความต้องการวิตามินที่เพิ่มขึ้นซึ่งเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่ไม่สมบูรณ์ การเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นของสิ่งมีชีวิตเล็ก การบริโภควิตามินไม่เพียงพอ ซึ่งขึ้นอยู่กับการลดลงของเนื้อหาในอาหารประจำวัน เนื่องจากการละเมิดเงื่อนไขการจัดเก็บ และการไม่ปฏิบัติตามกฎของการประมวลผลทางเทคโนโลยี การแปรรูปอาหารที่ไม่ลงตัวการปรับค่าเผื่อการเปลี่ยนอาหารสด ด้วยอาหารแห้งและอาหารกระป๋อง
การยับยั้งจุลินทรีย์ปกติของระบบทางเดินอาหาร เนื่องจากการบุกรุกของหนอนพยาธิ โรคดิสแบคทีเรีย ลำไส้และโรคอื่นๆของระบบทางเดินอาหาร ซึ่งช่วยลดการทำงานของอวัยวะ และระบบของร่างกายที่รับผิดชอบ ในการสังเคราะห์วิตามิน การบริโภคอาหารกระป๋องและอาหารกลั่น วิตามินที่ละลายน้ำได้ วิตามินบีที ไทอามีนเกี่ยวข้องกับการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต ไทอามีนควบคุมการขนส่งของ Na+ ผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ประสาทเป็นโคเอ็นไซม์ของดีคาร์บอกซิเลส
ซึ่งเกี่ยวข้องกับการออกซิเดชั่น ดีคาร์บอกซิเลชั่นของกรดคีโตทำให้กิจกรรมของระบบประสาทส่วนกลาง และอุปกรณ์ต่อพ่วงระบบหัวใจและหลอดเลือด และระบบต่อมไร้ท่อเป็นปกติ แหล่งที่มาของไทอามีนคือผลิตภัณฑ์จากขนมปังโฮลมีล ซีเรียลส่วนใหญ่ พืชตระกูลถั่ว ตับและเครื่องในอื่นๆ ยีสต์ของผู้ผลิตเบียร์
บทความที่น่าสนใจ : พัฒนาการเด็ก ความรักมากเกินไปอาจทำให้เด็กเสียคนได้
